7 Ağustos 2012 Salı

Yalnız Kirpi

Balkon demirleri eriyordu yalnızlığından
Orada asılı duran çamaşır ipi gibi terkedilmişti
Bağıra çağıra gülüyordu
Haykıra haykıra ağlamaya başlamadan önce

Çatlamış dudakları ıslanmaya başladı
İlk öpüşmesi kurumuş bir ağacın altında olmuştu
Dudakları bile ıslanmamıştı
Karşı kaldırımdan bir kirpi koşarak uzaklaştı.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder