Hafif bir rüzgar esiyor
Üç beş adam gölgede oturuyor
Saçma bir şiir yazılıyor
Ben kalbinden göç etmeye hazırlanıyorum
Ufak bir çan çalıyor tren garında
Rüzgarlı günlerin sesi olmak için
Sen beni duymuyorsun
Onlar çanın sesini
Boş bir tren geçiyor
Birkaç adam gölgede ağlıyor
Ben seni düşünüyorum
Sen sadece kendini
Birkaç yaprak dans ediyor
Bir kadın tozlu bir bankta oturuyor
Ben seni seviyorum
Senin içinden yok olmaya başlıyorum
Yaralı bir kuş ötüyor
Sokak lambaları yanıyor
Ben seni özlüyorum
Yıldızlar yok olmaya başlıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder