akşam ezanı

gürültülü bir geceydi
her tarafta silah sesleri
ışıklar kapatılmıştı
zifiri bir karanlık basmıştı her yeri
öyle gecelerde annnem tutar elimden
banyoya götürürdü beni
küvette uyurduk
zor zamanlardı
sonra alışıyorsun silahlara da ölülere de yaralara da
akşam ezanı okunuyordu
ilk yaramı aldığımda
bir daha bisiklet süremedim ergani polis lojmanında
sürmeyide hiç öğrenemedim aslında
ben bisikletten düşerken
kendini asmıştı fatma abla
akşam ezanı okunuyordu
fatma abla ölüyordu.