Çamurdan Bebek

Yanlışlarım doğruları götürüyor 

Hayallerim ormanın ortasında tütüyor
Isıtmak için çok uzak
Boş sandalyelerde hayalet hikayeleri
Karanlığın vicdanımla ilgisi yok
Kırdığım kalpler cam kavanozda ince
Kayıp giden yataklar boşlukta asılı

İlk önce bacaklarım üşümüştü 
Araladığında tül perdeleri
Denize açılan balkonunda 
Çiçekler ektim başından aşağıya 
Koca bir hüznün ağırlığında 
Yıkılmanın her halini ezberledim yıktıklarımda
Sokak lambaları hiç sönmüyor.