Gerçekler çarparken yüzüme
Kılımı bile kıpırdatmıyorum
Plastik çiçekler geçiyor solumdan
Yıkılmış duvarlara çizdiklerin
Yeni bir şey doğurmuyor
Hayatta kalan parçaları biriktiyor baykuşlar
Bütün elini açık oynadın
Blöfünü görüyorum
Ben konuşursam kartlar açılır
Eğer duyguların camdan yapılmışsa
Göğüs kafesime hükmedemem
O elinde tuttuğunu bıraksan diyorum
Üflesem uçacak hislerin var
Sırtımı dayadım bir denize
Dalgalar boyumu aşıyor
Boğulmaktan korkuyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder