o gece çok yıldız vardı gökte
hiçbiri kaymadı
gözyaşları kaydı yanaklardan dudaklara
o sabah açmadı güneş
vagon arası merdivenlerde içtim sigaramı
kapılar kapanmadı o tren giderken
birkaç adam ağladı o gün birkaç kadın
o eski trenlerde buluştum
o eski trenlerde öpüştüm
o eski trenlerde vedalaştım
demlik demlik çay içtik biz
parklarda takla attık
demir paslı raylar geçiyor şimdi gözlerimden
porsuk çayı akıyor gözlerimden
çakıl taşları, gözlerimi parçalayan
ayçiçek tarlalarında kayboldu ışıklar
şimdi güneş çıkarken gökyüzüne
ben tek başıma biraz çaresiz
biraz umutsuz, yorgun , ağlamaklı
birkaç şiir bıraktım o odada
birçok anı saklı duvarlarında
küllerimi bıraktım pencerenin kenarına
gözyaşlarımı sakladım yatağımın altına
bütün sırlarımı doldurdum çekmecelerime
mutluluklarımı, hüzünlerimi süpürdüm halımın altına
gidiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder