sırasıyla düğmeler

hiçbir şey yapmamak ile meşhurum
gömdüğüm taşlara toprak atıyorum taze
öküzün boynuzunda düşüncelerim
demirleri kesmek için testere

duvarlara balyoz gerek

ben tekrarları çiviliyorum
geri dönmeme düğmesi nerede bulamıyorum 

geçmişin teneke kutularını
ardına bağlayan benim
bakma sağa sola
dans et sesleriyle
o kadar yağmur yağdı ki
sayısını ben de bilmiyorum
akan sular bana bir gömlek getirmiyor
okuduğum kitaplar başka bir hikaye
arama boşuna
cevaplar şişelerin içinde mi sanıyorsun
akdenize bıraktım ben
saksıları sonsuza dek sulayabilirim
ölü ve sevimli kadınlar için
ama lacivert gömlekleri hep fikret giyer