Ama bunun kıvırcık saçlarınla ilgisi yok
Kalabalıkların ardında bıraktığı boşluk daha çok
Gözlerinde mecburi mutluluk
Bunları bir kenara bırak
Ben kaygısız gürültüsüz gidiyorum
Yollar ağır geliyor bazen taşıyamıyorum
Sen olduğun yerde kal
Bir adım daha atma
Yoksa saraylara soytarı yapacaklar beni
Freni kopmuş bir bisiklet gibi hayatım
Yuvarlanıp gitmeden önce bir şey söylemek istiyorum
Ama ne
Ama ne
Bunların hiç biri atlarımı açıklamıyor.
