ANLAT

Sigaramın dumanı tütüyor
Dudaklarından kasıklarına
Gözlerin sonbaharda bir orman
Uçsuz bucaksız
Yağmur yağıyor bazen gözlerine
Buğulu bir camın arkasından seyrediyorum seni
Gülüşün bir kıvılcım gönlümdeki denizleri yakan
Asma yüzünü dur
Bakma yerlere hüzünlü hüzünlü
Kaldır başını sen güldükçe yanıyor şehrin ışıkları
Sokak lambaları değil
Susma anlat
Anlat ki dalgalansın denizler

Cumartesi

Bırak bunları gökyüzüne bak
Kokusunu çek denizlerin sonbaharın
Ellerimi tut yıldızlara bakalım
Senin gülüşünle aydınlanan
Bir cumartesi gecesi gel
Dağınık saçlarınla
Kafan karışık olmasın
Bırak bunları gökyüzüne bak

Bazı geceler ağlar gökyüzü
Gönlümün uçurtmasını tutuyorsun
Salıversen bir sonbahar gecesi
Yine yaprak dökümü gönlünün
Nereye gideceğini bilememenin sancısı
Bunu en iyi sonbaharda dökülen yapraklar bilir
Bazı geceler ağlar gökyüzü

KIYAMET ÇİÇEKLERİ

Karanlıktayım yine zifiri
Nereye gideceğini bilememenin sancısı
Yanan ışıklar
Sönen umutlar
Küçük huzur dakikaları her şeyi unuttuğum
Sonra kar çiçeği hüznü
Baharda açar bütün çiçekler ben hep kışın ortasındayım
Ucu bucağı yok kıyametin
Kıyamet çiçekleri gönlümün her daim açar

Bütün felaketinle gel.

4

Yalnızım
Bütün kirin pasın içinde
Tozlu yollar yağan yağmurlar
Yabancı yüzler
Kum taneleri ellerimden kayan
Birde kırık kalpler yara izlerimi hatırlatan